Het woord mandala stamt uit het Sanskriet en betekent letterlijk ‘magische cirkel’, of ‘magisch wiel’. 
 
Mandala’s dienen tot inspiratie en innerlijke verrijking. Ze maken je bewust van de oneindigheid van het bestaan en de verbinding met alles om je heen. Het Tibetaans boeddhisme heeft twee hoofdtypen mandala's; een symbolische voorstelling van het universum of de symbolische voorstelling van het paleis en omgeving van een meditatieboeddha. 
 
Mandala’s worden volgens een bepaald systeem opgebouwd. De basis, de buitenrand, is rond. Ook wel de ‘circle of life’ genoemd. De cirkel is terug te vinden in allerlei onderdelen uit het dagelijks leven waarin alles rond gaat. De binnenkant van de cirkel staat voor een beschermende ruimte waarin je rust en vrede kunt vinden met jezelf. Hierdoor kunnen allerlei innerlijke processen op gang komen. Het centrum is de stip in het midden. Deze staat symbool voor de samengebalde oerkracht. Daar waar alles met elkaar in verbinding staat.
 
Een mandala, en in het bijzonder het midden, kan tijdens meditatie worden gebruikt als object om de aandacht op te richten. De symmetrische geometrische vorm zorgt ervoor dat de aandacht automatisch op het midden wordt gericht.